Amalith

Tartus

Jeden z upadłych Bogów, strącony przez wielką czwórkę. Niegdyś władający potężną mocą, potem wygnany i przeklęty. Minęły tysiąclecia, kiedy ponownie wrócił do świata śmiertelnych. Tartus wyglądem przypomina wysmukłego elfickiego wojownika o długich ciemnych włosach, dzierżącego w prawej ręce długi miecz, w lewej zaś magiczną sferę ognia. Jego obsydianowa zbroja płytowa i nagolenniki kontrastują z jasną, cielistą skórą. Z tułowia wyrastają mu wielkie płomienne skrzydła przypominające feniksa, dzięki którym potrafi monumentalnie utrzymywać się w powietrzu. Tartus jest mistrzem magii ognia i planów piekielnych. Podczas swego wygnania zawładnął i opanował wiele z upadłych planów astralnych, gdzie podporządkował sobie ogromne rzesze demonów i czartów. Stąd jest także biegły w wszelakiego rodzaju przywoływaniach demonów. Niegdyś czczony przez kilka plemion elfich i jaszczuroczłeków. Jednakże w dzisiejszych czasach jest potępiany przez większość ras. Ludzie i hobbici boją się jego demonicznej aury, uważając go za Boga zła i piekieł. Jaszczuroczłecy i krasnoludy nie tolerują jego magii i nazywają Bogiem Ciemności. Elfy zaś pamiętają tylko szczątki historii, kiedy Tartus cieszył się jeszcze uznaniem Wielkiej Czwórki.

Mimo swojej złej sławy Tartus stał się patronem magów bitewnych i elfów ognia, którzy czcili jego moc i czerpali od niego boskie wsparcie i siłę. Ostatnio w świecie Amalith pojawia się coraz więcej wyznawców upadłego Bóstwa szczególnie wśród czarowników i przywoływaczy demonów. Ponadto Tartus potrafi wysłuchać i wspierać w bitewnej modlitwie wojowników władających broń białą.